6.3 சித்திரகவிகளின் வகைகள் - முதற்பகுதி |
எழுத்து வருத்தனம், நாக பந்தம் ஆகியவை பற்றிய செய்திகள்
இடம் பெற்றுள்ளன.
6.3.1 கோமூத்திரி |
பார்த்திருக்கிறீர்களா; இனிமேல் அதனைக் கூர்ந்து கவனியுங்கள்.
அப்பசுமாடு நடந்து போகும் போது கோமயம் விடுவதாக,
அதாவது இயற்கைக் கழிவான சிறுநீர் கழிப்பதாக இருந்தால்
அந்நீர் வளைவு வளைவாக தரையில் பட்டிருக்கும். அதாவது
மேல் மேடு ஒன்று - கீழ்ப்பள்ளம் ஒன்று என அவ்வளைவு
அமையும். அதுவே இரண்டு மாடுகள் கழிப்பதாக இருந்தால் இரு
எதிர் எதிர் வளைவுகள் கிடைக்கும். அவ்வமைப்பைச் செய்யுளில்
அமைப்பது கோமூத்திரி என்னும் சித்திரகவியாகும். (கோ =
பசுமாடு ; மூத்ரி = மூத்திரம்)
ஒரு செய்யுளின் முதலடியில் உள்ள எழுத்துகளும், இரண்டாம் அடியில் உள்ள எழுத்துகளும் ஒன்று இடையிட்டு ஒன்று நேர் எதிர் இணைப்பினவாக அமையும் முறை கோமூத்திரி என்னும் சித்திர கவியாகும். |
பருவ மாகவி தோகன மாலையே பொருவிலாவுழை மேவன கானமே - (முதல் அடி) |
மருவு மாசைவி டாகன மாலையே வெருவ லாயிழை பூவணி காலமே - (இரண்டாம் அடி) |
இதுதான். எல்லாத் திசைகளிலும் மேகங்கள் காணப் பெறுகின்றன.
மாலைப் பொழுதில் இம்மேகங்கள் தொடர்ந்து மழையைத் தந்து
கொண்டே இருக்கப் போகின்றன. காட்டிலே மான்கள்
இக்காலத்தின் வருகையால் மகிழ்ந்து விளையாடுகின்றன. உயர்ந்த
அணிகலன்களை அணிந்தவளே ! தலைவன் மலர்களால்
உன்னை அழகு செய்ய வரப்போகிறான் கலங்காதே” எனத்
தோழி கூறுவதாக இப்பாடலின் பொருள் அமைகிறது.
இப்போது இப்பாடலைச் சித்திரமாக வரைந்து காணப்
போகிறோம்.
(1)
| முதல் அடி | |
இரண்டாம்அடி |
(2)
| முதல் அடி | |
இரண்டாம்அடி |
(3)
| முதல் அடி | |
இரண்டாம் அடி |
சித்திரமாக அமைத்துப் பாடுவது இவ்வகைச் சித்திரக்கவியாகும்.
இரு அடிகளிலும் 2, 4, 8,... என்ற இரட்டைப்படை இடங்களில்
இடம் பெறும் எழுத்துகள் ஒன்றாய் அமைத்துப்பாட
இச்சித்திரகவி அமைப்பை எளிதாய்ப் படைக்க இயலும்.
6.3.2 கூடச் சதுக்கம் |
அனைத்தும், முன்னுள்ள அடியில் (அல்லது) அடிகளில் இருந்து
பெறப்படுவனவாகப் பாடப் பெற்றால் அது இவ்வகைச்
சித்திரகவியாகும்.
(கூடம் = மறைவு; சதுக்கம் = மறைவான நிறைவு அடியை
உடையது)
எடுத்துக்காட்டிற்காக, ஒரு திருக்குறளைக் காண்போம்.
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 1 | ||||||||
மு | க | ந | க/ | ந | ட் | ப | து/ | ந | ட் | பு | அ | ன் | று/ | நெ | ஞ் | ச | த் | து |
அ | க | ந | க/ | ந | ட் | ப | து/ | ந | ட் | பு |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
பெறப்பட்ட எழுத்துகளால் பாடப் பெற்றுள்ளது.
6.3.3 மாலைமாற்று |
இறுதி வரை படித்தாலும், இறுதியிலிருந்து ஒவ்வோர் எழுத்தாகத்
தொடக்கம் வரை படித்தாலும் மாறாமல் அமைவது மாலைமாற்று
என்னும் சித்திரகவியாகும். (முந்தைய பாடத்தில் கண்ட விகடகவிபோல)எடுத்துக்காட்டு :
பூவாளை நாறுநீ பூமேக லோகமே | ||
பூ நீறு நாளைவா பூ | ||
தலைவியைக் கூடி மகிழ வந்த தலைவனைத் தோழி
தடுத்ததாக இப்பாடல் அமைகிறது.
“ பூப்பு அடையாதவளை அடைய விரும்பிய மேகமே ! நீ
பூமழை பொழிய வந்தாயோ ! பூவும் நீறும் கொண்டு நாளை
வா ! இன்று அவள் பூப்பு அடைந்திருக்கிறாள்.”
இப்பாடல் தலைவி கூடி மகிழும் அளவிற்கு உடல் அளவில்
உரியவளாக இல்லை. அதனை மறைமுகமாகத் தலைவனுக்கு
உணர்த்த மேகத்தை அழைத்துச் சொல்வதாகத் தோழி
பேசுகிறாள்.
6.3.4 எழுத்து வருத்தனம் |
செய்யுளில் பல கருத்துகள் கூறப் பெற்றிருப்பதாகக் கொள்வோம்.
அதில் முதற்கருத்து ஒரு சொல்லின் அடிப்படையாய் அமைகிறது
என்று கொண்டால், அந்தச் சொல்லில் சில எழுத்துகளை மேலும்
மேலும் சேர்த்துப் பொருள் பெறுவது எழுத்து வருத்தனம்(எழுத்து வளர்த்தல்) என்னும் சித்திரகவியாகும்.எடுத்துக்காட்டு :
“மதுரை என்பது ஓர் ஊரின் பெயர்.
அதில் ரை எழுத்து மறைந்தால் குடிக்கும் கள் கிடைக்கும்.
அதனோடு ந என்ற எழுத்து சேர்ந்தால் நமது என்ற உடமைச் சொல் கிடைக்கும். இவ்வகையில் கிடைத்த சொற்கள் மதுரை, மது, நமது என்பனவாகும். |
தொடரான நமது என்பதில் உள்ள ‘ந’ எழுத்து வருத்தனம்ஆகும்.
செய்யுள் எடுத்துக்காட்டு:
இதற்கான செய்யுள் எடுத்துக்காட்டு பின்வருமாறு :
ஏந்திய வெண்படையு முன்னால் எடுத்ததுவும் பூந்துகிலு மால்உந்தி பூத்ததுவும் - வாய்ந்த உலைவில் எழுத்தடைவே யோரொன்றாச் சேர்க்கத் தலைமலைபொன் தாமரையென் றாம். |
காலத்தில் கோவராத்தன மலையை கைவிரலால் தூக்கினார்.
அவர் பொன்னாடை அணிபவர், அவரின் தொப்புழ்க் கொடியில்
பிரம்மா இருக்கிறார்.
வ.எண்
|
செய்யுள் அடி
|
சொல் வளருதல்
|
(1) | ஏந்திய வெண்படை(திருமாலின் வெள்ளை ஆயுதம்) | கம்பு (சங்கு) |
(2) | (கம்பு என்பதில் ஒரு எழுத்து நீங்க கம் (தலை) என்பது கிடைக்கும். | கம் |
(3) | முன்னால் எடுத்தது(கோவர்த்தன மலையைத் திருமால் குடையாகப் பிடித்தார்) (ந என்ற எழுத்து வர நகம் (மலை) கிடைத்தது.) | (ந) கம் (மலை) |
(4) | பூந்துகில்(திருமால் உடுத்தும் ஆடை) (க என்ற எழுத்து மேலும் இணைய கநகம் (பொன்) கிடைத்தது.) | கநகம் (பொன்னாடை) |
(5) | மால் உந்தி பூத்தது (திருமால் தொப்பூழ்க் கொடியில் தாமரை பூக்க அதில் பிரம்மா இருப்பார்) (கோ என்ற எழுத்து மேலும் வர கோகநகம் (தாமரை) கிடைத்தது.) | கோகநகம் |
கம்பு (சங்கு)
|
(ந) கம் (மலை)
|
கநகம் (பொன்னாடை)
|
கோகநகம்
(தாமரை) |
ஆகியன செய்யுளின் இறுதியடியில் சொல்லப் பெற்றுள்ளன.
இறுதியடியில் சொல்லப் பெற்ற இவற்றை எழுத்தடைவாக -
எழுத்துப் பெறுதலாக - எழுத்து வருத்தனமாகக் கொண்டு
சித்திரகவியாகக் காண முடிகிறது.
6.3.5 நாக பந்தம் |
இது இரண்டு பாம்புகள் இணையும் அமைப்பில் பாடப்படுவதாகும். இது வெண்பா யாப்பில் அமைக்கப் பெறவேண்டும்; அறம் உரைப்பதாக அமைய வேண்டும்; ஒரு பாடலில் இடம் பெறும் ஒவ்வொரு சொல் முடிவில் உள்ள எழுத்தும், மற்றொரு பாடலில் இடம் பெறும் ஒவ்வொரு சொல் முடிவில் உள்ள எழுத்தும் ஒன்றாக இருக்கும் அமைப்பில் பாடுவது இக்கவியாகும். |
எனவே நாகபந்தம் என்பது இரண்டு வெண்பாக்களின்
இணைப்பால் அமைவது என்பது பெறத்தக்கது. (நாகம் = பாம்பு ;
பந்தம் = கட்டுதல்)
எடுத்துக்காட்டு :
வெண்பா - 1
அருளின் றிருவுருவே அம்பலத்தா யும்பர் தெருளின் மருவாரு சிர்ச்சீரே - பொருவிலா வொன்றே யுமையா ளுடனே யுறுதிதரு குன்றே தெருள வருள். |
அருளின் திருவுருவாகவும், அம்பலத்தில் ஆடுபவராகவும், தேவரின் துயர் தீர்ப்பவராகவும், உமையாளுடன் இருப்பவராகவும், உறுதிதரும் குன்றாக இருப்பவராகவும் சிவபெருமான் விளங்குகிறார். |
வெண்பா - 2
மருவி னவருளத்தே வாழ்சுடரே நஞ்சு பெருகொளியான் றேயபெருஞ்சோதி - திருவிலா வானஞ் சுருங்க மிகுசுடரே சித்த மயரு மளவை யொழி. |
நிலையை ஒழிக்க
இவை இரண்டும் இணைந்து, நாகபந்தமாக அமைந்த முறையைக் காண்க
|
No comments:
Post a Comment